مکانیک آسیب پیوسته یکی از شاخه‌های مکانیک کاربردی است که به منظور پیش‌بینی وقوع شکست و یا بروز ترک در فرایندهای شکل‌دهی به کار گرفته می‌شود. در این مقاله یک مدل مکانیک آسیب نرم اصلاح شده برای پیش‌بینی وقوع ریز حفره‌ها، که به ترکهای مرکزی در فرایند اکستروژن مستقیم می‌انجامد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در تحلیل اجزای محدود، از یک روش کارا در انتگرال‌گیری معادلات ساختاری سود برده می‌شود. تأثیر پارامترهای مؤثر از جمله: زاویه قالب، ضریب کاهش سطح مقطع، ضریب اصطکاک و نرمی ماده تحت فرایند در بروز ترکهای مرکزی در فرایند اکستروژن مستقیم مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. مقایسه‌های انجام گرفته، تطابق خوبی را بین پیش‌بینیهای مکانیک آسیب در محصول فرایند و نتایج تجربی موجود نشان می‌دهد.
)